AĞLAYA AĞLAYA...

 

  Neler oluyor lan bana? Anlayan varsa buraya gelsin, sanırım kafayı yemek üzereyim. 

Ben okulumu çok özlüyorum... Böyle köpek gibi özlüyorum, her adımını, her köşesini, havasını, suyunu, tuvaletini bile özlüyorum lan daha ne diyeyim. Arkadaşlarımı, öğretmenlerimi, her şeyi çok özlüyorum. Beni boğan Bayındır'ı bile özlüyorum. Zor olacağını biliyordum ama bu kadar zor olacağını bilmiyordum.

   Ya telefonumda fotoğraflara bakıyorum, bu fotoğraf okul kapanmadan önce çekilmişti diye hıçkıra hıçkıra ağlayasım geliyor. Gece uyumak üzereyim, gözümü kapatıyorum kendimi yurtta yatağımda yatıyormuş gibi hayal ediyorum. İçime anlamsız bir huzur doluyor yemin ederim. O hayalden çıkmayı hiç istemiyorum. Bir şey olsun ya lise 5 yıl desinler, hadi hepiniz geri gelin diye çağırsınlar bizi. Her işimizi zorlaştıran devlet yapsın ya bunu. Hayır yani toplasan 10 tane insan yok orada sevdiğim ama o kadarı yetiyor beni bu hale getirmeye. Özlemek diye bir şey olmasın ya özlediğimiz insanın yanına ışınlanabilelim anında valla böyle fena oluyorum... 

   Bugün saçma sapalak bir şeye kahkahayla gülüyordum ama kıçımı yırtarcasına gülüyorum böyle. Sonra bir başladım ağlamaya hıçkıra hıçkıra... Kahkahayla hıçkırık birbirine karışmış vaziyette hem gülüyorum hem ağlıyorum. Filmde dramatik bir sahnede açıyorum muslukları. Halimi görsen acırsın bak. 

  Kendimi ruhen üniversiteye gidecekmiş gibi hissetmiyorum, hazır değilim. Belki de liseyi özlemenin verdiği bir şey. Oradan başka bir yere gitmek istemiyorum. Beni üniversiteden soğutan o yüzden içim böyle bir garip. Ne yani diyorum okul açılınca ben yine liseye gitmeyecek miyim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir yere mi gideceğim? Var ya sırf bu geçişler, değişiklikler yüzünden kendini öldüren var mıdır acaba??? Diyeceksin ki malsın üniversite kazanmışsın, her şey tıkırında gidiyorsun daha ne... Haklısın ama ben de bilmiyorum ki neden böyle olduğumu manyağım orası kesin ancak kontrol edemiyorum. 

  Kendimi tutup neler oluyor sana diye sarsmak istiyorum. Biri beni psikolojik olarak hazırlayabilir mi?

Bir de orada kayıt için gittiğimde millete çok sinir oldum. Çemkirene, yanlış yer tarif edene, beni uğraştıran herkese... Günde on milyon kez vazgeçiyorum, sonra saçmaladığımın farkına varıyorum of. Kimi görsem diyorum ki onun yerinde ben olayım ama yeter ki ben ben olmayayım, sen düşün yani. 

  Yoğurdu fazla kaçırdım uykum geldi ya. Ay yine ağlıyorum bak gözyaşı kalmadı bana da acıyın ama bu kesmiyor beni. Bağıra çağıra, böğüre böğüre ağlamak istiyorum. Şimdi bana kaybolan yıllarımı verin ulen. Filmi başa alalım ya lütfen her şeyi başa alıp yeniden yaşayalım. Hiç mi şansım yok ay fena oluyorum, Ben gideyim biraz daha ağlayayım 

 Hani bu dünyada her şeyin çaresi vardı? Zamanı geri almak istiyorum yok mudur çaresi :(