Kablo geldi hoş geldi :)
Bir yerde okudum, bir insanın bir alışkanlığını unutması için gereken süre 21 günmüş. Bu zaman geçince artık iyileşme evresine geçiyormuşuz. Yani hayatımızdaki her şey için bu böyle. Bu bir yemek de olsa 21 gün yemeyince tadını unutuyorsun, istemiyorsun. Buradan konuyu tabi ki insanlara getireceğim :)
Hayatımızda hiç bitmez, sonu gelmez dediğimiz ne var ne yoksa alayının bitişini görmek, kalanlar için umut vaat etmemeli değil mi? Mantıklı olan bu ama biz sanki ilk defa başımıza geliyormuş gibi yaşıyoruz, ağlıyoruz, zırlıyoruz... Ama biliyor musun artık olur olmadık ağlayasım gelmiyor. Çünkü ağlama işini fazla abartmıştım bir noktadan sonra bana da gına geldi. Zaten şimdi istesem de ağlayamıyorum.
En son babaannem öldüğü zaman sürekli, farkında olmadan bile ağlamıştım. Sonra içimde bir yerlerin kaskatı kesildiğini gerçekten hissettim. Yani içimde neresi olduğunu bilmediğim bir yer taş gibi oldu. Bir zaman sonra da düşünmüyorsun kötü olan ne varsa. Ya da bağışıklık kazanıp alışıyorsun.
Şu çelişki var hayatımızda: Kim götümüze tekmeyi çakıyorsa, kim ağlatıyorsa onu hastalık derecesinde seviyoruz. Adam seni ağlatıyor ama sen ağlarken bile onun için gözyaşı döküyorsun. Çelişkiye bak, beni seven insan neden üzsün birader mal mı ne...
Sahip olduğumuz her şeyin bir gün bizi terkedeceğini ya da bizim onu terkedeceğimizin bilincinde yaşamalıyız. İnsan olsun, eşya olsun sonu mutlaka var. Çiğ köftenin sonu var ya sen neden bahsediyorsun :):)
büyüdüm galiba ben... dışım büyüyor görülmeyecek gibi değil de :) İçim de büyüyor bence bak.
Ben de kedileri seviyorum. Eve gidince Köfte'yi burada Muhittin'i... Kediden bol ne var ki zaten :) En azından sevince yanından gitmiyor aksine gelip sürtünüyor sana ;)
Şu 21 gün olayını deneyeceğim ya gerçekten işe yarıyor mu acaba ?? Gerçi insanız alışamayacağımız şey yok yani her şey kafada başlıyor kafada bitiyor. Bunun bilen bir insan er yada geç sorunu çözer.
Büyürken de çocukluğumuzu geride bırakıyoruz mesela. Yani düşününce ağlayacak çok fazla şey var o yüzden düşünme :) Aman ya yaşa gitsin işte nasıl olsa ölmeyecek miyiz? Dünyanın da sonu var otu boku kafaya tak tak nereye kadar neyi çözer ki ? Şahsen bugüne kadar üzüldüğüm hiçbir şey için iyi ki üzülmüşüm demedim. Ne salakmışım o ağlayan gözlerime tüküreyim dedim ve illa birini seveceksem kedimi severim olur biter ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder