SEN DÖKÜLDÜN YA, ŞİMDİ HER TEL SANA BENZEYECEK (SAÇLARIMA )

     her yerde saçlar lanet olsun benim bu saçlar👩 şu an bu odada benden başkası olmadığı için tabi ki de benim ya siz neden dökülüyorsunuz neden yani durun şu kafada yerde olmak daha mı güzel bi de benim anlamadığım o kadar dökülmeniz yüzünden benim kel olmam lazım bir gün saçlarımla boğulmaktan korkuyorum o saçlar dökülüp dökülüp beni boğacak öldürecek sanki başlarda sayıyordum günde kaç tane olduğunu artık sayamıyorum sadece her gün ortalıkta daha çok saç görüyorum   Saçlarım neden beni terk ediyorsunuz ne yaptım ben size olmanız gereken yerler değil benim kafam tek yapmanız gereken orada hareketsiz bir şekilde durmak ne diye kendinize iş çıkarıp yerlerde sürünüyorsunuz ben sizi toplamaktan bıktım siz ortalığa saçılmaktan bıkmadınız lütfen gidenler kalanları ayartmasın bakın kalanlar dayanamayıp arkanızdan geliyor   Biliyorum çok saçma ama artık bir kez de yazılı olarak bu saçlarıma içimi dökmek istedim çünkü bıktım 😕😑 saçıma sürmediğim bok kalmadı tutunamıyorlar aah ah😤

KAPALIYIM BEN TEYZE, YENGE YA DA ARAP DEĞİL !!!

Kapalı insanlar yaşlı insanlar mı oluyor sanki hep. Arap soyundan mi geliyor ya da
Türk, müslüman ve 19 yaşında bir insan kapalı olamaz mı bu toplum bunu neden böyle anlıyor anlamakta da ısrar ediyor
Allah da beni böyle yaratmış yabancılara karşı saygılı terbiyeli bir insanım hep ama işte böyle içim içimi yiyor neden lafımı söylemedim diye
Ben de götümle bir şort giysem teyze olmazdım ama dimi
Kapalilara zulmeden,tepeden bakan, ezen, eksik gören herkesin Allah belasını versin
Yıl olmuş 2016 hala bunu aşamadın Türkiye! !!

'BURS' DEDİKLERİ...

özel vakıflar ya da devlet burs vermek için kolumuzun bacağımızın eksik olmasını, anamızın babamızın olmamasını, evimizin olmamasını, 56 çocuk ortada kalmamızı falan bekliyor
hele bazı vakıf bursları mülakat istiyor burs vermek için herhalde üstümüzü başımızı yırtıp her şekilde muhtaç olmamızı görmek istiyor
 ya bunlarda hiç mi akıl yok anlayamıyorum zengin bebesi olsak burs niye isteyelim demek ki ihtiyaç sahibiyiz istiyoruz dimi bunu anlayamayacak akıl yok birinin de aklına gelmiyor mu lan biz niye böyle mal mal şeyler yapıyoruz diye bazısı da var ki okuman gereken okulları yazmış eğer bu okullarda okursan burs vereceğiz diye başka üniversitede okuyanlar üvey evlat zaten
  vakıflardan havamı alınca devlete başvurmak için bekliyorum ama o da vermeyecek yine çünkü anam babam var kolum bacağım eksik değil ve 3 kardeşiz
öğrenci dediğin varlık fakirdir 10 kuruş için markette kasiyerin ağır hareketlerini bekler yemez seneye de yer yani bunu herkes biliyor biri burs veriyor görünüp vermeyen şu insancıklara anlatsın bunu
  ne olur yani hayır duamızı alsa sırtı yere mi gelecek aç mı kalacaklar karşılıksız burs verecekler ya sürünelim illa

help me

neler oluyor ya bana bunalımdayım galiba ana öyle bir bunalım ki hiç bitmiyor arada başka şeyler oluyor bi gülüyorum mutlu oluyorum sonra tekrar giriyorum o hep sürüyor yani beni ağlama krizlerine sokuyor
  götüm yatağa koltuğa yapışık yaşıyorum yine de öküz gibi yoruluyorum sanki bütün gün çalışıyorum elle tutulur yaptığım hiçbir şey de yok kalkıyorum kahvaltı yapıyorum ya da yapmayıp zamansız bir öğün yapıyorum kedilerle ilgileniyorum çay kahve yani başka yaptığım hiçbir şey yok
  bilgisayarı açıyorum bari buraya yazayım diye çünkü öyle zamanlar oluyordu ki oturup buraya yazmak için fırsat kolluyordum yazınca da bi rahatlayıp hafifliyordum şimdi bilgisayarı açmak yazmak falan öyle büyüyor ki gözümde bunları düşünürken yorulup bilgisayarı kapatıyorum
  büyüyoruz ya belki de her şeyi buraya yazacak kadar kayda değer, ya da buraya yazıp paylaşmak istemiyorum üzüntülerimi buraya yazınca daha kötü oluyorum çünkü artık
  eskiden mutlu eden şeylerin zevk vermemesi de bunalımdan herhalde
  durumumu okuyan anlayan birileri varsa yorum yapıp mesaj atabilir önerilere fazlasıyla açığım şu an
bundan fazla yazacaktım ama yine bıkkınlık geldi buna da şükür diyelim

ÖYLE...

  2 ayı geçmiş yazmayalı 2 gün yazmadan duramazken ama insan her zaman her şeyi yazarak yaşamak istemiyor bazı mutlulukları paylaşmayacak kadar özel bazı hüzünler de yazılıp tekrar orada yaşanmayacak kadar acı oluyor
  büyümek hiç durmuyor o yüzden böyle düşünüyorum önceden buraya yazmak için acele ederdim akşam olsa da oturup yazsam diye böyle rahatlardım çünkü şimdi daha çok konuşarak rahatlıyorum o kadar yalnız değilim artık belki de
  yaz tatili başladı sınavlar bitti baba evine dönüş yaptım aylarca oradaki hayattan sonra burada eve tıkılıp oturmak çok can sıkıcı çıkıp bisikletle tur atamıyorum markete gidemiyorum arkadaşlarımla gezemiyorum
 lisede ilk evden çıkışımda o zor geliyordu şimdiyse bu eve gelmek zor geliyor orada bir evim var kira da ödüyorum gelmeyip orada kalmak daha güzel olurdu her gün canımın istediği yemeği yapardım gezer tozar sıkılmazdım üniversite demek özgürlük demek gerçekten o özgürlükten çıkıp buraya gelmek de yere çakılma etkisi yapıyor insanda onun ağırlığını hissediyorum işte ben
  şu son 1 yılda bir insan hayatı ne kadar değişebilirse o kadar değişti benim de hayatım orada her şeyim bireyseldi hayatımda ilk defa kendim, kendime telefon aldım bisiklet de aldım ev buldum tuttum yine kendim taşındım kendim temizledim yerleştim her şeyimi kendim yaptım kendimi daha güçlü hissettim
 kedim öldü... bu o kadar ağır geldi ki uyuz kedimi çok özlüyorum başta çok zorlandım ama atlatmam zor olmadı bir yerden sonra alışınca bazı şeyler o kadar da zor gelmiyor sanırım hatta şu an yeni bir kedi edindim kendime minnak minnak yavruları var daha yürüyemiyorlar avcumun içi kadar ikisi de anneleri çok şeker beni çok seviyor gurultusundan anlayabiliyorum bunu :) şimdi onlara bakıyorum
  çok zor gelir bunu atlatamam bırakamam dediğim ne varsa bir bir unuttum hepsini normalde yapamayacağım bir şey bu ama dedim ya büyümek hep süren bir şey büyüdükçe değişmez dediğin ne varsa değişiyor
  kilolarıma kafayı takıyorum bu artık bir hayat tarzı haline geldi hayatımın her evresinde olan bir şey bu kez ne olacak bilmiyorum
  günler hızlı, boktan ve boş geçiyor işte öyle...

KİLOLUYUM,ÖZGÜRÜM, MUTSUZUM...

ne var yani kilo almışsam şişip de patlamadık ya bu kadar neden üstüme geliniyor

  bugün mağazadaki kıyafetler dahil herkes üstüme bir geldi bir geldi anlatamam zaten herkesten kastım 1 kişiyse ben moral bozukluğuyla diğer herkes kadar canımı sıkabiliyorum bu konuda 

  alışverişe gittik bugün kendime bir şeyler alırım umuduyla gittim ama dün gözüme o kadar çok güzel görünen şeyler bugün işkence oldu çünkü ne giydiğim kıyafet nasıl olmuş diye bakamıyorum götüme göbeğime bakmaktan dolayısıyla çuval gibi giyiniyorum en genişi en içinde kaybolduğum hangisi onu alıyorum giyim tarzım salaş duruyor ama mecburiyetten öyle giyiniyorum kimse bilmiyor :( 

 beni bu konuda sadece annem anlıyor sanırım zevkine de güvenirim yani ben yanında değilken giysi alabiliyor bana genelde beğeniyorum 

  kapılardan geçemeyeceğim yakında bak görürsün 

bir de acayip bir kompleks oluştu artık aynanın yanından kendime bakmadan geçip gidiyorum bakınca moralim temelli bozuluyor çünkü sanki başka biri var aynada bakamıyorum 

insanlar bana kilo almışsın diyor bi de bazıları bunu abartarak söyleyince devrelerim yanıyor 

ne var yani almışsam sanane ben farkında değil miyim kendimin o koca götümü nerelere sokamadığımı kendimi bazen yememekle cezalandırdığımı bilmiyor muyum??? sen karşıma geçip canım ya kilo almışsın sanki bak alınma diyorlar bir de tabi ki alıncam yaram var gocunuyorum 

bunu diyen kadın da oluyor erkek de oluyor bak şimdi erkeğin söylemesi tamamen yanlış bir bayana kiloyla ilgili bir şey denmeyeceğini hala anlamamışlar mı 5 kilp veririm kimse anlamaz 2 kilo alırım yarım dünya olmuşum gibi davranırlar 

kadınların demesine diyecek bir şey bulamıyorum çünkü empati yoksunluğudur bu 

  kendimi şişko pislik gereksiz bir şeymişim gibi hissediyorum haksız da değilim bence böyle hissetmekte

kendime özgüvenim de bu yüzden yok bence güzel değilim bana göre fiziksel olarak kendimi hiçbir şeyde iyi görmüyorum yeteneğim falan da yok sonra da güvenmiyorum kendime bir şey olduğunda öne atamıyorum başkasının beğenmesini de beklemiyorum çünkü ben iyi bulmuyorum 

 kendime küsüm yani...

  bir de yemek yemek benim için bir yaşam tarzı şundan yemesem ölmem diyemiyorum aksine nasıl olsa öleceğim yiyen de ölecek yemeyen de boş ver diyorum sonra baskülde kaç kilo oldum diye göbeğimden bakamıyorum

bugün sıfır moralim ağladım sinirimden anlamıyorum ki sinirim de neden yemeklere mi boğazıma mı neye yani 

 

  bütün huysuzluğum mutsuzluğum üstümde işte bir yirmilik diş olayı var zaten o ağzıma sıçıyor ben böyle bir ağrı görmedim yıllardır çıkamadı şu diş bana azap çektiriyor eczaneden sırf bunun için özel ağrı kesici aldım çünkü kafamı, çenemi, damağımı içerden oyuyılarmış gibi bir ağrı bu çaresi de yok o diş çıkmadan ağzıma sıçmaya devam edecek böyle 

  

  ne yapacağım bilmiyorum insanlar kilo almışsın dedikçe yiyesim geliyor çünkü o morali de bir şekilde düzeltmem gerekiyor böyle bir çıkmazın içinde yuvarlanıp gidiyorum ama cidden yuvarlanıyorum bu gidişle top gibi olacağım ki zaten yuvarlancam yani :(

  midemi aldırmak istiyorum ben yiyeyim ama bana yerleşmesin o zayıf çırpı bacaklı incecik yellozlara yerleşsin gerizekalı pis zayıflar...

BİRAZ MOLA VERSEK

çevremdekiler toplanmış bu kızı nasıl sinir edelim nasıl üzüp kızdıralım ne yapsak da canını sıksak bu kız doğada kaç gün sinirli yaşayabilir üstümde bunların testini yapıyor yazmayayım dedim kaç aydır ama artık o kadar doldum ki bu iki salağa bir yere patlamam gerekiyordu

  malumunuz eve çıktım tabi ki bu iş kafa dengim insanlarla olsa çok daha güzel olacaktı ama bunu takmıyorum beni sinirlendiren bunların salaklığı ciddi anlamda 'salaklık' yani

 odaları bilmiyorum hiç girmedim ama ortak alanlarda gördüğüm kadarıyla o kadar pisler ki anlatayım yaşama sen kafalarında ne kadar saç varsa rengi uzunluğu ne banyoya baksan hemen anlayabilirsin geldim geleli tertemiz görmedim bir kaç kez ben giriştim yerleri mutfağı falan sildim süpürdüm ama onlar yaptığı tek karşılık kirletip sıçmak bu akşam da kapımı çalıyorlar haftada 1 gün evi temizliyorlarmış yan her hafta birimiz yapacak o an kafamdan geçenlerle dilime dökülenler arasında milyarlarca fark var ay canım siz temizlikten anlıyor muydunuz temizlik ne demek onun farkında mısınız siz nasıl kızsınız hiç temizlediniz mi farkında değilim... bu ve bunun gibi binlercesi ama söylediğim olur hafta sonları uygunum temizleriz oldu kendimde bile adaleti uygulayamazken dünyadan adalet beklemek ne kadar saçma bir de tüpü bitirmişler bunlar yemek yapmaktan anlamıyor özellikle lafım çırpı bacaklıya sabahları tamamen gürültü yapmaya odaklı kız bazen erken kalkıyor pat küt yürüyor her adımı ses bombası uzun zayıf hayatım boyunca isteyip de olamadığım özelliklere sahip sürtük bir de isimlerini bile bilmiyorum ben bunların arada selamlaşıyoruz denk gelirsek o kadar dahası yok evin bu olayı var herkesin odası kapısı ayrı konuşmak zorunda değilsin yurtta olsa kanka olurduk sanırım o da bana çok samimi gelmiyor sıkıyor eve çıkma sebeplerinden biri bu zoraki samimiyet kurmuyorsun işte herkes kendi halinde çok merak ediyorum şimdi temizlik derken neyi kastediyorlar ortak yerler dediler yani gel odamı temizle demediler zira az vakit geçirdikleri mutfak banyo böyleyse odalarını düşünemiyorum 

kız dediğin pis olur mu ya bak işte bunların hepsi geldi aklıma ama söylemedim benim de bu huyum var işte ne kadar kızsam da samimi olmadığım insanlara susuyorum sonra kendimle karışık onlara saydırıyorum gerçi bu düşündüklerimi söylesem ikisinin beni linç etme ihtimali çok yüksek o beni susturdu biraz

bitse de insek yani çok sıkıldım ben devamlı bir sövme halindeyim sesli ya da sessiz ...

  

AHH...

oha neredeyse 1 aydır yazmamışım şu an fark ettim buraya yazmadım ama 1 ay boyunca içimdekileri kendimle konuşarak dışa vurdum o da bir rahatlama biçimi benim için
yuvarlanıp gidiyoruz derler ya ben de öyle yaptım ama cidden yuvarlanıyorum ben şu boğazımı tutmazsam top gibi yuvarlanacağım yani hissediyorum kilo alıyorum tartılmaya da korkuyorum ama yemeden geri durmuyorum
insanlar dertten stresten alkol sigara içer ben de yemek yiyorum bazen düşünüyorum da böyle kilo alacağıma keşke sigara falan içsem şişman sigara içen kadın görmedim hiç hepsi çubuk gibiler sigara kötü bir alışkanlık ama yemek daha kötü bir alışkanlık onu anladım
 sinirden stresten yiyorum ya ona kızıyorum gidip yemek yiyorum bir de maalesef boğa burcu olduğum için mutluluğum boğazımdan geçiyor beni en çok mutlu eden şey yemek
en azından abur cuburu kessem  kilo vereceğim kendimi iri kocaman hissediyorum böyle anlarda o götüm göbeğim gözüme öyle bir batıyor ki zayıf insanları görünce alık alık bakıyorum bunlar anasının karnından da mı böyle çıkıyor hayır yani işin sırrı oradaysa ben 4 kilo doğmuşum hiç şansım yok :(
 pişti oyunu var ya o oyunu çıkaranın... takılınca takılıyorsun karşılığı olmasa da daha çok puan alayım derdine oynuyorum gıcıklık gibi işime yarar 1 tane bile kart gelmiyor ben de sinirden kendimi ikmek istiyorum olmadı karşımdakini... üst üste pişti yiyince devrelerim yanıyor az önce melek diye bir kadınla oynadım adına sıçtığım neyim var neyim yoksa aldı her oyunda en az 3 pişti soktu bende de hırs tek bu konuda işe yarıyor onu yeneceğim diye oynadım oynadım oynadım... sonuç ne bütün çiplerimi yaladı yuttu sürtük küfür edecektim en sonunda kalktı gitti benim varımı yoğumu yedi kaltak
yok arkadaş kumar gerçekten çok kötü bir şey ben bu kafayla ortaya para koysam her şeyimi kaybedeceğim telefonda oynuyoruz yani nasıl hile yapabilir ki amk
 hatta bak şimdi işi hastalığa vurdum facebookta kadını arıyorum bulsam ne olacak acaba
 bazen düşünüyorum da bir kedi olsam herkesi tırmalardım sanırım...

BU BİR AŞK

hangi çılgın beni çiğ köftesiz bırakacakmış, şaşarım
kafayı yemem an meselesi bütün çiğ köfteciler kapatmış bildiğin kapatmış yani yok kaputt aradım, gittim baktım alayı kapalı yolda oturup ağlayacaktım bir de bugün çok pis canım çekti yemezsem öleceğim yani 
şehirde fazla öğrenci yok diye tatile giriyor bok kafalılar biz insan değiliz zaten dimi lan sen kapatma dükkanı ben olmayan herkes yerine çiğ köfte alır yerim sadece ben alsam yeter zaten 
tam kafayı yemek üzereyken aklıma geldi arkadaşımı aradım merkeze gideceklermiş oradan alacaklar bana nasıl mutlu oldum biliyor musun çiğ köfteyi ilk defa icat etmiş gibi bir mutluluk yani bu sorunu da böylece halletmiş oldum gıcıklığına açılınca da almayacağım çiğ köfte desem yalan söylemiş olurum çünkü çok güzel yapıyor şerefsizler :)
dönüşte 5 litre su aldım 1,5 tl ye alıyordum adam 3,5 dedi baktım markası farklıymış ikisinin farkı ne dedim bu bursadan geliyormuş bu köyceğizden dedi :) anasını satayım yol parasını mı kaktırıyolar bize 2 tl sonra tabi gittim ucuz olanı aldım su sudur yani onun da kalitelisi mi olacak zaten 2 günde 5 litre su bitiriyorum :))
özetle çiğ köftesiz yaşayamam ben olmaz yani yok onsuz bir dünya hayatımda her şey gidip bitebilir ama çiğ köfte bitemez zaten o yüzden çok seviyorum çiğ köfte ölmüyor terk etmiyor üzmüyor :)

HUZUR VAR

benim de artık evim var ulen :))

o kadar mesudum ki... kendime ait bir oda dolap televizyon yatak... odamı kimseyle paylaşmak zorunda da değilim bazen yatağımı toplamadan da çıkabiliyorum ses gürültü yok çok güzel bir şeymiş bu
yurtlarda kalmaktan bezmiştim artık bu yurttan çıkınca eve çıkarım diyordum ve hayattaki en büyük hayallerimden birini gerçekleştirdim dostum
dipnot geçiyorum bu şarkılar çok iyi antidepresanlar :) moral düzeltmeye bire bir
moralimi bozan konulara gelelim manyak mısın tabi ki her şey yolunda gitmeyecekti yoksa dünyanın dengesi alt üst olur ve sence ne zaman her şey yolunda oldu benim hayatımda ailem bu ev işine pek sıcak bakmadı yok güvenlik sıkı değilmiş yok yemek hazır olmuyormuş yok parası şöyle olcakmış yok ebem kocasına tecavüz etcekmiş... tövbe tövbe
insanı delirtiyorlar kısacası artık aramıyorlar ben arıyorum aradığıma pişman ediyorlar elimde olan moralime de sıçıp atıyorlar ara tatil başladı 1 haftayı orada 2 haftayı burada geçireyim diye kalktım gittim o giden aklımı sikeyim çünkü biz 3 günden fazla bir arada olunca iyi olmuyor büyük küçük hepimiz birbirimizi yiyoruz yıllar önce ben lise için evden çıktım aynı yıl abim aydına taşındı işi okulu orada olduğundan o yıl dağılmasaydık eğer eminim ki bir katliam çıkacaktı hala tüm aile üyeleri bir araya gelince bir anlaşmazlık mutlaka çıkıyor
gittim eve 5 gün kaldım son akşam zaten herkesle kavga etmeye bağırıp çağırmaya başladım ki tek sorun bende değil onlar da kendi arasında atışıyorlar e kaldıkça psikolojim daha çok bozuluyor daha fazla bozulmadan gideyim dedim tabi ben gideceğim onlar susar mı ben onları çekemiyormuşum kaçıp gidiyormuşum bir kaç gün daha kalsam olmazmış mı neler neler yani şu an aklıma gelenler bunlar gittiğime gideceğime pişman oldum yani kuzenlerim hiç gitmiyor eve hadi ben ders çalışacağım diye onlar işten kaçıyor evde rahat bırakmıyorlar zira benim geçerli bir sebebim var ama bu ailemi tatmin etmiyor sanki ben küçücük çocuğum kendi kararlarımı veremiyorum düşünemiyorum gelin görün kaldığım yeri diyorum gelmiyorlar gelmedikleri gibi demedik laf bırakmıyorlar bugün sabah aradım yine aynı sanki ben arayayım da trip atalım diye beklemişler kendi kendime sokarım böyle işe dedim ve aramayı kestim olan moralimi de bozuyorlar hem aile dediğin her kararında yanında arkanda olamaz ya demek ki ben de bu konuda onlardan ayrı düşeceğim o yüzden boş ver dedim artık
ilk dönem ben kaldığım yerden şikayetçiydim uzak pahalı diye bu dönem onlar memnun olmayıversin o kadar uğraştım anlattım onların yardımı olmadan kendi başıma yurt buldum kaydoldum taşındım hani kendim yaptım tüm bunları artı şu an çok da rahatım şehrin içinde okula yakın bir yerde oturuyorum artık yağmur da yağsa kar da yağsa çok mühim değil ama sanki ailem ta anasının gözündeki mezarlığın karşısındaki o yurtta ben sürünürken mutlu oluyorlardı
demek ki böyle oluyormuş bu işler her tarafı aynı anda toplayamıyorsun herkesi memnun edemiyorsun bazen kendini en yakınlarına anlatamıyorsun kendi haline bırakıyorum bu konuyu ne olacaksa olur ben kendimi paralasam da değiştiremiyorum madem Allah'a havale etmekte görüyorum çareyi her şeyden herkesten uzak tek başıma başarıyorum bazı şeyleri mutluyum da hep istediğim hayatı yaşıyorum çayım da var :) hı bir de çiğ köfteci dibimde en güzel yanı da bu ya :)
rahatladım valla şu an yazınca ben yazmadan kafam rahat etmiyor işte şimdi relaxım :))

SEVME, KAYBEDECEKSİN...

kedim öldüğünde bir yakınım ölmüş kadar çok üzülen ağlayan yas tutan bir insanım ben bana iyi davranın olur mu ?
köftem öldü biliyor musun ben bilmiyordum üstünden 1 hafta geçince öğrendim ve şu anki vicdan azabımı üzüntümü anlatamam ilk duyduğum gün akşama kadar ağladım durup durup aklıma geldikçe ağladım böğüre böğüre hayır hortlamıyor geri gelmiyor ama ben kendimi tutamıyorum işte
  2 ay önce gördüm en son başını okşayıp çıkmıştım evden guruldayıp bana bakmıştı o zamandan beri hasta olduğunu duydum yemek yemiyormuş balık bile yememiş hatta git gide zayıflamış küçülmüş sonra 27 aralık pazar günü avlunun ortasında yatarken bulmuşlar ölmüş benim küçük kedim ben ona veda edemeden bir daha göremeden ölmüş oracıkta
 ölen hiçbir sevdiğime veda edemedim son kez görme diye bir şansım olmadı  bu kez de öyle oldu
şok geçirmek nasıl bir şey onu tam anlamıyla yaşadım öğrendiğim an
ama ben bunu insanlara anlatamıyorum niye bu kadar üzüldüğümü ağladığımı kimse anlamıyor bırakın içim sökülene kadar ciğerlerim acıyana kadar ağlayayım sonra susuyorum cidden ağlamayı kesiyorum ancak içimden ağlamaya başlıyorum gözyaşlarımın içime içime aktığını hissedebiliyorum şimdi de bunları yazarken ağlıyorum hem içimden hem dışımdan
sonra da bu kız neden hep arabesk dinliyor diyorlar derim tabi benim hayatımın hüznü de sevinci de arka fonda arabeskle süslü
 sevdiğim her şeyi herkesi bir bir kaybediyorum ben avucumdan kayıp gidiyorlar sevemiyorum

bence arabesk hayatımızın içinde var
bir de acıya kendini alıştırsan da bir faydası olmıuyor o ilk şoku yaşıyorsun kedi hastaydı bana gitti dediler ölcektir o zaman dedim sonra beklediğim haberi alınca yine üzüldüm yine üzüldüm :(
  bugün bir tane beyaz saç gördüm kafamda inme indi diyebilirim ya ben onu görmüştüm ama açık sarı demiştim nereden bileyim beyazlaştığını ya da baştan beri beyazmış bilemeyeceğim
buraya çok yağmur yağıyor azizim ne yapacağız bu işi? nefes alamıyorsun yağmurdan hayat duruyor ne işin varsa yağmur yağınca erteliyorsun bekliyorsun o derece yani

şunun güzelliğine bakar mısın :) kedi verin bana ölmeyeninden gitmeyeninden hep yanımda olanından valla başka bir şey istemeyeceğim..