KADINLAR NE İSTER, ERKEKLER NE ANLAMAK İSTER???

  dokunmayın bana hasta olacağım ben illa ünlem falan mı asayım üstüme neden her şey bana karşı neden insanlar böyle nedennn... diye böğürmek istiyorum çünkü şu 1 haftada kendimi tanıyamıyorum normalde hiç yapmayacağım demeyeceğim şeyler yapıyorum onları da geçtim hiç olmadığım kadar sinirli oluyorum ufacık bir şeye saatlerce sövüyorum durduk yere kızacak bir şey buluyorum ve oturup ona atarlanıyorum

 çok geniş ama temeli sağlam bir konu seçtim bu kez diyeceğim çok şey var ama gücüm yettiğince değineceğim artık 

    buraya geldiğimden beri kadın erkek ilişkilerini, farklarını daha detaylı ele almaya başladım 3 ay yaz tatilinde evde kimseyi görmediğim için belki de burada böyle oldu yaşıtlarımla bir aradayım mesela ancak sözde yaşıt çünkü benim yaşımdaki insanlarla çoğu düşüncelerim davranışlarım uyuşmuyor ve devamlı ben bunu yapmazdım dediğim şeyler görüyorum kızlarla aramda olan farkı geçtim bir de erkeklerle bizim aramızdaki farklar dağlar kadar

  bir kadın susuyorsa bunun altında bir şeyler aranmalı değil mi kadın yani bu konuşur ama erkek olaya öyle bakmıyor sessizlik varsa erkek için her şey yolunda oluyor mesela abime sorsan kardeşinle aran nasıl diye iyi anlaşıyoruz der peki neden çünkü neredeyse hiç görüşmüyoruz o görüştüğümüz nadir zamanlarda da az konuştuğumuzdan sorun çıkmıyor oysa koy bizi 2 gün aynı eve kedi köpek gibi yeriz birbirimizi şimdi uzağız görüşmüyoruz diye böyle aslına bakarsan görüşmememiz bu yüzden güzel bırakalım ben de onu iyi bileyim yani

 film dizi vs ve gerçek hayattan alınan yaşanmışlıkları düşünürsek de bir kadınla bir erkeğin uyuşması gerçekten çok zor bir şey bunun için milyonlarca kriter var fiziksel ve ruhsal olarak bence fiziksel özellikler çok da önemli bir şey değil kalıcı değil bir kere ve aldatıcı olabilir çok güzel/yakışıklı birinin içinden öyle pisliklerin çıktığını gördüm ki aksine çirkinlerin daha iyi olduğunu düşünüyorum çünkü tipi yerindeyse ben en güzelim tribine girip herkesin ağzına sıçabiliyor insan o öz güvenle ömrüm boyunca o insanlara sinir oldum sen kendini ne zannediyorsun köpek diye diye ıslak odunla dövmek isterim

kadınla erkeği birbirinden ayıran kadını daha çileli ve kutsal kılan en büyük fark regl bazen erkekleri tutup sen regl nasıl bir şey biliyor musun dostum diye bi sallamalı

ilk hasta olduğumda çok afallamıştım nasıl yani bunu her ay 1 hafta boyunca çekecek miyim diye daha 12 yaşımdayken bu acı gerçeği öğrendim gençler o 1 hafta kontrolün neredeyse tamamının elimde olmadığını yapmak istemediğim şeyleri yaptığımı dünyadaki bütün insanların beni sinirlendirmek için programlandığı gerçeğini yaşadıkça öğrendim öğreniyorum aslında insanların suçu yok ben kızacak bir şeyler buluyorum ciddiyim bak hiçbir şey olmasa önceden kızdığım şeyleri çıkarıyorum duran arabaya orada durduğu için bile sinir oluyorum bunlar bilimsel biliyorsun değil mi atmıyorum götümden bayansan aynen dediğini duyuyorum zaten yalnız değiliz :) teknoloji tıp o kadar ilerledi ama buna çare ne yazık ki bulunamadı 

 erkek olmayı çok isterdim en çok da bu yüzden bir de benim gündüz dışarı çıkamadığım abimin dışarıdan eve girmediği zamanlarda çok istedim kadın erkek eşitsizliğini en çok kendi evimde gördüm ben abime gösterilen tolerans izinlerin hiçbirine sahip değilim ben hala öyle bence yeri gelince bunu bariz yaşatıyor ailem sanki kız doğduğum için cezalandırılıyordum kız olmak suç ayıp günah gibi kızın işi evde oturmak ayaklarımız yok gibi çıkıp gezmek yürümek yasak bize hiç mi gezmiyordun diyeceksin evet hemen hemen hiç o hakkım olmadı abim yapabilir gidebilir gelmeyebilir  ama beni yapmam nasıl büyük bir olay anlatılmaz yani belki de çocukluğumdan beri böyle oluşu beni cinsiyetimden soğuttu iyi ki kızım çünkü ... diyeceğim hiçbir cümle yok ama ben erkek olmalıymışım 

kız kardeşim olsun çok istedim annemin hamile olduğunu öğrendiğimde  inşallah kız olur dedim erkekle uğraşamazdım bir tane var zaten istediğim oldu ve benden 10 yaş küçük de olsa bir kardeşim oldu kendi çocuğun gibi düşün ben öğreteyim büyüteyim doğruyu yanlışı göstereyim ben buna üzüldüm o üzülmesin yanında olayım her şeyini bana anlatsın istedim yaş farkı çok olduğundan henüz çok olmuyor bunlar bu arada çocuk büyüyor ama ben dışarıda olduğum için görmüyorum dışarıya çıkışımın 5. yılı bu yıl

 erkekler söylediğimiz her şeyi basite indirir kadın direk söylemez yapmaz anlaşılmak ister ama erkek tabi ki işine geldiği gibi anlamak istediği gibi anlar bu durumu annem ve babam da görüyorum ben bunu en yakın örnek olarak düşünce yapısı davranış farklılığı olarak bir kadın bir erkeğin bir araya gelmesi evlenmesi aynı çatı altında yaşaması işte bu yüzden çok zor şaşırıyorum insanlara patır patır evleniyorlar
   ve bence erkeklere yukarıdaki gibi bir soru cidden yöneltilmeli :)

anlamak anlaşmak anlaşılmak çok zor basit bir yöntemini bulanınız varsa dikişi kaçırmasın çünkü çok çok zor :)

GERÇEKLER ACI OLABİLİR AMA HER ACI GERÇEK DEĞİLDİR!

Bugün çiğ köftecide gördüm bu sözü çok hoşuma gitti. Burada kastedilen acı çiğ köfte olsa da çok mantıklı :) Çiğ köfte aşk yaa, ay neyse ne diyorduk...
  Hayatımızda var olan ya da olacak bazı gerçekleri konuşmak, hatırlamak istemeyiz. Zira bunlar acı gerçeklerdir. Bir yerde gizlenip, pat diye ortaya çıkıp, orta yere sıçan türden.
  Kimi acılar acıdır, yani biz acı deriz acı çekiyoruz sanarak. Oysa her acıda aynı derecede gerçeklik payı yoktur. Acı diye nitelendirebileceğim şeyler var ama gerçek olmadığını bilerek yaşamıştım. Belki de insanlar olarak acı çekmeyi marifet sanıyoruz. Bu gibi durumlarda beterin beteri var teselli ediyor.
  Kendimden örnek verirsem bazen üzülünce daha kötüsünü düşünüyorum ya da daha kötüsünü yaşayanları düşünüyorum. O zaman da üzüldüğüm için pişman oluyorum. Sonra ne mi oluyor? Geçiyor be! Bunu gönülden söylüyorum, laf olsun diye değil. Geçmeyen hiçbir şey yok, alışılmayacak, unutulmayacak, bırakılmayacak hiçbir şey, hiç kimse yok. Geçmez dedim, olmaz dedim ama bu dediklerimin alayının tersi oldu. Ha bazısını bilerek dedim onu itiraf etmeliyim. Olsun istediklerimin bazılarına olmaz dedim şimdi patır patır gerçekleşiyor :)
 Uyanık olacaksın işte bazen. Hayat madem ki zor baş etmenin yolunu bulmak, bilmek ,uygulamak lazım. Ne de olsa yaşıyoruz gönüllü veya gönülsüz ;)
  Bilgisayarı açıp buraya yazmak o kadar zor geliyor ki. Ne zamandır yazamadım bi bok. Okul yoruyor zaten. Oraya gitmek gelmek... Dersler desen sürekli aynı ders, ödevler, sınavlar derken bilgisayarı elime alacak fırsat bulamıyorum.
 Üniversitenin liseden hiçbir farkı olmadı benim için. Yine sabahın köründen kalkıyorum. Yine hep ders çalışıp ödev yapıyorum. Genel olarak liseli gibiyim yani. Ha lisedeyken yurtta arkadaşlarla takılmaktan geç yatardım. Burada yurtta yapacak bir şey bulamıyorum uykum ne zaman gelirse kendimi yatarken buluyorum.
  Dün bir kabus gördüm ama hemen hemen dona bırakacaktım. Uyandığımda kedilerin bir şeyden korkup bütün tüylerini diktiği hali almışım. Titriyorum, saat 4 herkes uyuyor ama korkudan öleceğim oracıkta. Ağlamaya başladım, böyle durumlarda birileriyle konuşmam lazım yani birini uyandırmam şart ama kimseyi uyandıramadım. Okuyup üfleyip, ağlayıp geri uyudum. Ne mi gördüm  ?Bacaklarının yarısı olmayan havada uçan insanlar... Aslında bir korku filmi çektim diyebilirim.
Bazen şu mezarlıktan o kadar çok tırsıyorum ki sırf bu yüzden burada kalmak istemiyorum. Gece gündüz fark etmiyor korkuyorum. Çünkü burayla ilgili rivayetler var o korku filmleri boşuna burada çekilmedi muhabbetleri var... Onları duydukça korkum artıyor 'yaa yoktur öyle bir şey', diyorum ama içimdeki hasta ruhlu manyak ya varsa diyor bana.
  Son satırlarıma çiğ köfte aşkıyla gelmek istiyorum: Çiğ köfte, hayatımdaki en tatlı acısın cansın sen iyi ki varsın :)