özel vakıflar ya da devlet burs vermek için kolumuzun bacağımızın eksik olmasını, anamızın babamızın olmamasını, evimizin olmamasını, 56 çocuk ortada kalmamızı falan bekliyor
hele bazı vakıf bursları mülakat istiyor burs vermek için herhalde üstümüzü başımızı yırtıp her şekilde muhtaç olmamızı görmek istiyor
ya bunlarda hiç mi akıl yok anlayamıyorum zengin bebesi olsak burs niye isteyelim demek ki ihtiyaç sahibiyiz istiyoruz dimi bunu anlayamayacak akıl yok birinin de aklına gelmiyor mu lan biz niye böyle mal mal şeyler yapıyoruz diye bazısı da var ki okuman gereken okulları yazmış eğer bu okullarda okursan burs vereceğiz diye başka üniversitede okuyanlar üvey evlat zaten
vakıflardan havamı alınca devlete başvurmak için bekliyorum ama o da vermeyecek yine çünkü anam babam var kolum bacağım eksik değil ve 3 kardeşiz
öğrenci dediğin varlık fakirdir 10 kuruş için markette kasiyerin ağır hareketlerini bekler yemez seneye de yer yani bunu herkes biliyor biri burs veriyor görünüp vermeyen şu insancıklara anlatsın bunu
ne olur yani hayır duamızı alsa sırtı yere mi gelecek aç mı kalacaklar karşılıksız burs verecekler ya sürünelim illa
16 Ağustos 2016 Salı
13 Ağustos 2016 Cumartesi
help me
neler oluyor ya bana bunalımdayım galiba ana öyle bir bunalım ki hiç bitmiyor arada başka şeyler oluyor bi gülüyorum mutlu oluyorum sonra tekrar giriyorum o hep sürüyor yani beni ağlama krizlerine sokuyor
götüm yatağa koltuğa yapışık yaşıyorum yine de öküz gibi yoruluyorum sanki bütün gün çalışıyorum elle tutulur yaptığım hiçbir şey de yok kalkıyorum kahvaltı yapıyorum ya da yapmayıp zamansız bir öğün yapıyorum kedilerle ilgileniyorum çay kahve yani başka yaptığım hiçbir şey yok
bilgisayarı açıyorum bari buraya yazayım diye çünkü öyle zamanlar oluyordu ki oturup buraya yazmak için fırsat kolluyordum yazınca da bi rahatlayıp hafifliyordum şimdi bilgisayarı açmak yazmak falan öyle büyüyor ki gözümde bunları düşünürken yorulup bilgisayarı kapatıyorum
büyüyoruz ya belki de her şeyi buraya yazacak kadar kayda değer, ya da buraya yazıp paylaşmak istemiyorum üzüntülerimi buraya yazınca daha kötü oluyorum çünkü artık
eskiden mutlu eden şeylerin zevk vermemesi de bunalımdan herhalde
durumumu okuyan anlayan birileri varsa yorum yapıp mesaj atabilir önerilere fazlasıyla açığım şu an
bundan fazla yazacaktım ama yine bıkkınlık geldi buna da şükür diyelim
götüm yatağa koltuğa yapışık yaşıyorum yine de öküz gibi yoruluyorum sanki bütün gün çalışıyorum elle tutulur yaptığım hiçbir şey de yok kalkıyorum kahvaltı yapıyorum ya da yapmayıp zamansız bir öğün yapıyorum kedilerle ilgileniyorum çay kahve yani başka yaptığım hiçbir şey yok
bilgisayarı açıyorum bari buraya yazayım diye çünkü öyle zamanlar oluyordu ki oturup buraya yazmak için fırsat kolluyordum yazınca da bi rahatlayıp hafifliyordum şimdi bilgisayarı açmak yazmak falan öyle büyüyor ki gözümde bunları düşünürken yorulup bilgisayarı kapatıyorum
büyüyoruz ya belki de her şeyi buraya yazacak kadar kayda değer, ya da buraya yazıp paylaşmak istemiyorum üzüntülerimi buraya yazınca daha kötü oluyorum çünkü artık
eskiden mutlu eden şeylerin zevk vermemesi de bunalımdan herhalde
durumumu okuyan anlayan birileri varsa yorum yapıp mesaj atabilir önerilere fazlasıyla açığım şu an
bundan fazla yazacaktım ama yine bıkkınlık geldi buna da şükür diyelim
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)